Κορίτσι της σιωπής…

Από την Ομορφιά άρξασθαι- σαν

να κυλούν νερά και μαζί να σε παίρνουν

ομόθυμα

και με την περαστική τακτική τους.

Σε ασήμαντα χαρτάκια σημειώνω.

Δεν παραιτούνται για κανέναν λόγο οι σκέψεις μου.

Υπάλληλος του ουρανού! Είδα

και θαύμασα- απαντώ

με φιλία

σε όλα.

Α η μορφή όμως!

Φινετσάτη που λουστράρει ως δια μαγείας την καλή Εντύπωση!

Α το ελληνικό σθένος, ανατολικά δυτικό και βόρειο νότιο!-

Ο χρόνος θαυμάζει τους παρανομαστές που διαρκώς διαιρούνε

και όμως είναι ατελής η πράξη και σαρωτική.

Εμμένω εδώ που δεν καταλαβαίνουν οι άλλοι, μα

ένα κορίτσι αγιάζει μες τον δεκαπεντασύλλαβο της σιωπής..