Η αισιοδοξία…

Βραχύς ο βίος- μακρά μόνο τα όνειρα· κατά πού τραβάνε

ανοίγοντας τις τριανταφυλλένιες τους προοπτικές- ή

το σκότος του εφιάλτη τους όταν

εμείς που δεν υποχωρούμε κοιμόμαστε

έναν ύπνο δικαίου και

συνωμοτούμε εναντίον του εαυτού μας να

μείνουμε ανέπαφοι κι ερωτευμένοι με το ποίημα που δεν γράφτηκε- σαν

έκλεισαν όλοι οι κύκλοι κι η γραφή

είναι ξανά περιπέτεια, που οδηγεί

σε μια μαραμένη ελπίδα;..

                                         Ήρθα και οίδα και σώπασα· όχι δεν είναι λάθος

ορθογραφικό·

δες το όπως ταιριάζει·

είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο

και είναι πάντα αόρατος ο εχθρός· τον πολεμάμε

μικραίνοντας την φοβισμένη μας ψυχή,

         σε δύσκολα μονοπάτια θα πάμε·

θα καλουπώσουμε το χάος και θα ζήσουμε την αισιοδοξία

απ' την ανάποδη-

ξηλώνοντας την μεταξωτή φόδρα της..