Αν με κατανοείς, συλλάβισε..

Αν είμαι ένα γραμματόσημο κολλημένο

Πάνω σε μια επιστολή ανεπίδοτη

Που γυρίζει από ταχυδρομικό σάκο σε σάκο

Κι ο παραλήπτης είναι ένας άγνωστος εσύ- Αν

Είμαι ένας στίχος που δεν έφτασε ποτέ στην καρδιά σου

Έτσι όπως γράφτηκε μεσάνυχτα και κάτι

Σ' ένα παλιό χαρτί με αναμμένο πορτατίφ στο κομοδίνο

Και ξέροντας ότι πια δεν φοβάμαι

τις λέξεις

Τρώω το φρούτο τους βουλιμικά και όμως δεν χορταίνω-

Όπως γυρίζοντας πλευρό να κοιμηθώ μετά σε σκέφτομαι

Και χαίρομαι ή ματώνω, όπως

Με το μελάνι μου μονάχα καταδικασμένος πια θα σου μιλώ

Γιατί η ζωή αγκάθι να έχουν όλα τα ωραία αποφασίζει..

Σχίζω το παρελθόν στην μέση, το παρόν

Βάφω φαιό.

Το μέλλον είναι ένα μπιχλιμπίδι που θα σε μαγέψει η ομορφιά του

Κρεμασμένο στον περήφανο καμαρωτό

Λαιμό ενός αλόγου που ιππεύεις

Εσύ και πας αγέρωχη μες της επιθυμίας μου τον ουρανό..

Σωπαίνοντας εσύ κι εγώ ακόμα σου μιλάω..

Όλα τα βάρη που σηκώνω- χίμαιρες..

Από την χούφτα μου θα πιω νερό την στέρηση..

Κρυπτός κι υπό τον ήλιο..

Αν με κατανοείς, συλλάβισε..