Αυτή είναι η σκοτεινή σελίδα των δασκάλων.
Ο ήλιος διεισδύει εκεί σαν από έκπληξη
που τρέμει πάνω στο ύφος των λόγων.
Τόσο παράξενα ακούγομαι που ξέρω ότι θ’ απορείτε.
Πείσμονας είμαι πάνω στην κατάφαση που γεννά μια θαρραλέα αντίφαση.
Τα ποιήματα που γράφτηκαν
μια μέρα θα είναι λουλούδια
αναμμένα-
αναμμένα-
Όλων οι στίχοι μία ανθοδέσμη που προβάλει ποικιλότροπα την Ομορφιά.
Και η σιωπή (αν είσαι γνώστης)
υπέρτατο δώρο..
Είναι μια εποχή για χρυσάνθεμα. Ανθίζουν
υποδηλώνοντας τον παθιασμένο εαυτό τους. Αυτόν που έχεις κι εσύ
σαν σε κοιτώ και είναι θείο εκείνο που βλέπω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου