Σημειωμένα στο πλάι ενός παλιού βιβλίου.

Σημειωμένα στο πλάι ενός παλιού βιβλίου

Από το παρελθόν ίδια σου έρχεται η φωνή.

Αλλά το βράδυ αργά και κουρασμένος

Μην κοιμηθείς, άνοιξε την πόρτα της νύχτας

Και έλα κοντά της ξάπλωσε εκεί

Που τα μαλλιά της είναι ένας ποταμός μελαχρινός

Που σου στέλνει ωραία εμπνευσμένα φεγγάρια.

Η απόσταση είναι πλασματική πραγματικότητα·

Ζεις για να είναι απίστευτη ετούτη η παραμυθία·

Κινείσαι απαλά ανάμεσα στα μάτια της σαν να υφαίνεις
παραμύθι· τελεία στο όνειρο καμιά δεν υπάρχει·

Η καρδιά σου προσδιορίζεται από το ανέσπερο φως.

Μετά, λίγο πριν να χαράξει η μέρα

Το κρύο είναι πολύ αλλά η ομίχλη

Πέφτει γύρω απ’ την πλατεία σαν

Για να φανεί ανάμεσα απ’ το μουντό τοπίο

Το πρόσωπο εκείνης φωτισμένο όπως να την φέρνει η μέρα

Να εξουσιάσει την καρδιά και του κρυφού ποιήματος που πλέκεις τις στροφές..

                                                              Τσεχία 15.11.2011