...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Αυγούστου 2010

Να το πω αλλιώς: δύσκολη έγινε ανυπόφορα η ζωή·

37.

Να το πω αλλιώς: δύσκολη έγινε ανυπόφορα η ζωή·
Ξεφτισμένες οι ιδέες μας.
Τι να λέμε;
Οι λογοτεχνίες χωρούν
Μόνο στον χώρο του κρανίου.
Για τον βιοπορισμό
Χρειάζεται γλυκό ψωμάκι
Που αλήθεια πίκρανε κι αυτό.

Και που φτιάχνουμε λόγια, είναι μια τέχνη περιττή
-Καλύτερα να ήξερα από χειροβομβίδες-
Αλήθεια πόσο αίμα πρέπει να χυθεί για να μπορέσει
Το άλλο αίμα ήσυχα να ζει;

Ποτέ δεν βρήκα από πού μια θλίψη ακουμπά στον ουρανό

Και όσα λόγια έκανα είχαν μία απόχρωση του αοράτου.

Αλλά το υποπτευόμουνα, ήμουνα σίγουρος γι’ αυτό:

Οι άνθρωποι στο βάθος τους θα περιέχουνε λουλούδια

Φτάνει να τους φερθεί καλά ο κηπουρός!

20.7.2008

5 σχόλια:

doris.diamond είπε...

Ο κηπουρός πλέον είναι ο εαυτός μας, οι ελπίδες και τα όνειρα μας.Ο λόγος δεν θα χάθει.Πάντα έβγαινε νικητής.Η ειρωνεία είναι στο ότι τώρα που είναι ελεύθέρος είναι σκλαβωμένος στην ίδια την ελευθερία του.Αλλά εμείς όλα μπορούμε να τα αλλάξουμε.Και να βρούμε τον κηπουρό εαυτό μας.
Αυτά πιστεύω! Καλημέρα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΘΕΟΔΩΡΑ
ευτυχώς που παιδευόμαστε με τις λέξεις και ανοίγουν περισσότερο τα σύνορα..
και κοιτάμε άλλον μα άλλον ουρανό..
Την καλησπέρα μου!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Αν και δεν θα έπρεπε να ξεχωρίσω στίχο γιατί και εδώ κάθε στίχος, λέξη, κάθε σημείο στίξης είναι, μα το θεό, ένα "απόφθεγμα".
Όμως ας με συγχωρέσουν οι άλλοι στίχοι, οι άλλες λέξεις αν ξεχωρίσω το παρακάτω:
"Αλήθεια πόσο αίμα πρέπει να χυθεί για να μπορέσει Το άλλο αίμα ήσυχα να ζει;"

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλά μωρέ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ
αντί να είσαι κάπου και να μακροβουτάς ή να βλέπεις τις ωραίες λουόμενες κάθεσαι και κοιτάς τα στιχάκια μου;
Πω πω...
Ε χρειάζεσαι επειγόντως λουτροθεραπεία..

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ακόμα ρε Στρατή. Εδώ είμαι. Και κοίτα εμένα το βουνό είναι που μου αρέσει. Σε βουνά γεννήθηκα. Μου αρέσει να το ακούω να ανασαίνει.
Ακόμα ΄΄ομως΄δω είμαι και θα σε ταλαιπωρώ.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου