...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

1 Αυγούστου 2010

Μιλώ με ήλιο που περίσσεψε

31.

Μιλώ με ήλιο που περίσσεψε
Ξαφνικά
Μέσα στις τσέπες μου
Και πρέπει κάποτε να τον ξοδέψω.

Ανταλλάσω αυτήν την ταπεινή μου εξαίρεση με τούτον
Τον αυθαίρετο κανόνα:
Να ζεις πιο επικίνδυνα μες την ζωή.

Απ’ όπου με πλησιάζεις ανοίγομαι

Μ’ έναν ρόλο που ερμηνεύεται μόνο με αυταπάρνηση
Και ποίηση πια.

Ζωγραφίζει τρόπους ιδεών
Το μυαλό

Και σαν που ακονίζει τα μαχαίρια του
Πάντα-
Για τον τέλειο φόνο κουράζεται.

Θύμα η ευτυχία.


14.7.2008

3 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

"Θύμα η ευτυχία"
Μα τι να πω ή τι να γράψω όταν ξεκινάω το διάβασμα με
"Μιλώ με ήλιο που περίσσεψε
Ξαφνικά
Μέσα στις τσέπες μου
Και πρέπει κάποτε να τον ξοδέψω."
Πέστε μου.
Δυστυχώς δεν μπορώ να αντιπαραθέσω άλλη δημιουργία εδώ γιατί δεν έχω τα εφόδια.
Όμως Στρατή θα εκμυστηρευτώ κάτι. Στα κρυφά λες και βρίσκομαι σε κατοχή (ή μήπως είμαι;) κάθομαι και προσπαθώ να βρω ένα βηματισμό στην ποίηση διαβάζοντας εσένα και άλλους/λες εδώ μέσα. Κάποτε θα με βάλεις να δώσω εξετάσεις.
Καλό σου μήνα φίλε μου

Α!! Σε παρακαλώ πέρασε από τα μέρη μου και πες μου την γνώμη σου για το Νο 3 γιατί είναι πολύ βασικό στην όλη διήγηση στο μέλλον. Συγχώρα μου το θάρρος ή θράσος;

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Οταν περισσεύει τούτος ο ήλιος..όταν ξεχειλίζει κι απ τις τσέπες ακόμα...η επικινδυνότητα της ζωής είναι ανάγκη πια ..
και δεν είναι θύμα η ευτυχία ..ούτε την σκοτώνει το μυαλό όταν η καρδιά την αντέχει...
Καλό μήνα ποιητή !!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλό μήνα και στους δυο σας!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ..
Υπόσχομαι μια απογεματινή περιδιάβαση σε μια διάσταση που ξεκινά από το Χαλάνδρι και δεν ξέρω που φτάνει..
Να θυμάσαι φίλε:
η πεζογραφία είναι κολύμβηση ύπτια..
η ποίηση είναι κατάδυση- μόνο έτσι μπορώ να στο πω: είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις..
Πρέπει να κρατάς πολλές φορές την ανάσα..
Και να συγκεντρώνεις την ψυχή σου..

Δέσποινα ναι, μου περισσεύει ο ήλιος...κάτι φορές.
κι άλλες πάλι είμαι λυπημένος και δεν θέλω τους ανθρώπους..σε ακτίνα τουλάχιστον 8 μιλίων..
Αλλά τι να κάνουμε; πρέπει κι εγώ να τους υποφέρω κι εκείνοι εμένα..

Καλό απόγεμα και στους δυο σας!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου