Θλίψη…

Κάτι λιανές συγκυρίες, αδιόρατες, εκλεπτυσμένες, που στιλβώνουν τα πράγματα και γεννούν κι άλλα αισθήματα,
Μετέωρες μέσα στην μέρα, κλυδωνίζονται, ήχο βγάζουν
Εύθρυπτο, όπως να τους αφαιρείται
Ο χρόνος ύπαρξης- και
Σταδιακά, ατονούν, όπως για να γίνουν
Ένα τσιγάρο που άναψες και με αυτό το ύφος το στοχαστικό, βλέπεις στ τέλος τα πράγματα
Αλλιώς,, αναζητώντας
Την αληθινή αιτία
Της θλίψης που είχα και είχες..