Στα Ιωάννινα…

Απόμερα- στα μέρη που οι ψυχές βλέπουν αληθινά μέσα τους,
Υπάρχει μια έκπληξη που κομπάζει πως δεν γεννά απορίες, υπάρχει μια περισυλλογή
Που ντύνει την νύχτα με φορεσιές του πόνου κι ο άνθρωπος ίδια σκλαβώνεται στον διαβασμένο εαυτό του, καθώς περπατά
Έξω από τα τείχη, περιπλανώμενος και ζητιάνος
Μιας μοίρας που τον παραστέκεται ως τον βραχνά.
Ίσκιοι έξω απ' τα λίθινα ντουβάρια, οπές απ' όπου εισχωρεί η δυστυχία, φαντάσματα έξω απ' την μορφή των φαντασμάτων- κι ένα κλάμα
Που ακούγεται όπως ροκάνισμα που τρώει τον ύπνο απ' την μια μεριά, μες τα ξενοδοχεία
Των Ιωαννίνων που φλέγονται από ιστορικό ανάθεμα.
Ήρθα σε βρήκα και έφυγα.
Τα είπαμε από εκεί που τα αφήσαμε να είναι όλα πάλι ανακριβή.
Δύσκολα σ' ένα σκοτεινό σημείο ανάμεσα σε υγρασία και Άνοιξη.