Σαν λυπημένος να πεθάνω…

Ιστορίες που κόβουν, σχέδια
Πάνω σε σχέδια, ρυμοτομίες του σκοταδιού, πολιτικές
Απάτες, κάθιδρος βίος…
Είναι η τάξη που διασαλεύτηκε, ο πόνος
Που απλώνει, η τηλεφωνία που χαλιναγωγεί
Πάθη και εμπνέει πάθη των ερώτων.
Στρεβλό τιποτένιο φωνήεν, κοφτερό
Γεγονός, ακονισμένο λεξιλόγιο, προσφυγικό ανάθεμα.
Πώς γίναμε οι θύτες όλων των εγκλημάτων;
Σου μιλώ, μου μιλάς, ο φωτισμός στο δωμάτιο χαμηλώνει· ντρέπομαι πια και εμένα, ντρέπομαι που αναγκάζομαι να ντρέπομαι, είμαι
Σαν λυπημένος να πεθάνω…