...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Απριλίου 2016

Κόπος…





Στα δάχτυλα το ξύλο φωνάζει· εύθρυπτος πόθος, μπαρουτογεμιστός· στην ακοή, μουσική που εξέχει-
Όλα τα έγχορδα μεταφρασμένα, όλες οι αντοχές
Κουρασμένες- δούλεψα μέχρι πόνο, στον ύπνο μου
Η ρωγμή φέρνει του ονείρου το φως πίσω από το μαξιλάρι μου· α ωραία
Που ένιωσα τον κόπο και που μου απίστησε η ζωή!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

μίλα μου ζωή- αποκοιμήθηκα ανάμεσα στις λεμονιές.. SΡ

λεμονιές-πορτοκαλιές---

...Σπίτι, περιβόλι μου... Άλλαξες... άλλαξα... σμικρήναμε...

Καλή εβδομάδα!

Φιλί,

Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Ως εμεγαλύνθη η μικρότητα στα μάτια μου!
Δεν την φοβάμαι.
Αγαπώ αυτά που περιέχω.
Και με τούτα πορεύομαι.
Φιλιά..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου