Σταύρωσον - αλλά
η αδικία
είναι ένα νόμισμα που
πουθενά δεν χωράει.
Ό,τι αποταμίευσε η
ψυχή, είναι
δυο ρόδα
από κείνα που
στολίζουνε τον επιτάφιο και
γράφουν
σαν στίχους μετάνοια.
Σήμερα που το να
είσαι εσύ είναι
σαν να είσαι οι
άλλοι·
Μακριά απ' την
χλεύη του παραπλανημένου πλήθους, έξω
απ' την Στιγμή που
πάλλεται
σαν αμοιβάδα που
ορέγεται την θάλασσα· και
κάτω
από του στολισμένου
επιταφίου το σκαρί, μια καρδιά
που ποτέ δεν
πεθαίνει, ένα φως
ανέσπερο, επικό-
προμηνύει
των αναστάσεων όλων
την αγρύπνια, ακούγεται
μια δέηση που
υπερβάλει
εαυτόν
γιατί έτσι
και του Θεού χτυπάς
την πόρτα- κι ένα
αεράκι
γλυκό,
φτασμένο
από των ουρανών,
που μελαγχόλησαν,
την αιωνιότητα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου