Ευτέλεια…

Συντάχτηκε τόση σιωπή και τόση απουσία
Μες το κενό μεσημέρι, που οι αυλές των σπιτιών άκουσαν την μαντζουράνα της γιαγιάς μου να μοσχοβολά αποκοιμισμένα· και τα πουλιά

Άφησαν να τους ξεφύγει ένας ήχος
Οξύς, από λυρικό πάθος κι ερωτευμένου προσευχή. Μετά

Σημειώσαμε κάτι μικρά στιχάκια στο τσαλακωμένο
Χαρτί που βρέθηκε στην τσέπη μας, όπως
Και κάτι ψιλά που με αυτά ουδέν κι αν ήθελες μπορείς να αγοράζεις..