...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Μαΐου 2010

Ελένη

Β


Ελένη άναμμα πρωιού
καλοκαιρινού-
στα ξαφνικά και οι ελπίδες σκίρτησαν

όμως
τα πουλιά ανεβήκανε μονάχα τους την σκάλα
της μελωδίας που τα αθώωσε

και το γεράνι στην αυλή που τσούγκρισε το κεφαλάκι του με το γαρίφαλο
πήρε το νόημα του απρόσμενου αυτό τους το κατορθωμένο-
με έκπληξη το είπε η στιγμή που ευθύς το θέλησε δικό της!

Αλλά

ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει από φως – γιατί του είπε την ματιά σκοτάδι-. Εγώ

όμως θα σου ζητήσω να φυσήξεις μια πνοή
πάνω στο σώμα που έπλασα από ευωδιά

κι αν είναι να ανάψουνε τα σπλάχνα του- θ’ ανάψουνε
κι αν είναι όχι, η ευωδιά που μένει
χτυπώντας την η ανάσα σου θε να σκορπίσει ολόγυρα

να καταλάβουν οι ανθρώποι τι ζητώ να κάνω…

6 σχόλια:

Νικηφόρος Τζιμιτζάς είπε...

φίλε στρατή δε θα σου γράψω σχόλιο πρέπει καλά να σε διαβάσω γιατι αξίζουν προσοχής όλα όσα έχεις γράψει
αλλά θα ήθελα μαζί να αφουγκραστούμε το σπαραγμό ενός ζωγράφου
" αν ήξεραν αυτοί που αγόρασαν τα εργα μου τι πόνο και δάκρυα κρέμασαν στους τοίχους τους..."
σε διαβάζω και αναχωρώ νάσαι καλά

~reflection~ είπε...

Άλλαξα το όνομά μου...
από σήμερα θα με λένε Ελενη!....

Μονο αυτο, Στρατη!...

Πολλά φιλια.... ζωγραφιμενες φιγουρες στο τοπίο σου...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΝΙΚΗΦΟΡΕ, χαιρετώ!
Καταπληκτική ζωγραφική ρήση!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ- ΕΛΕΝΗ..
χαίρομαι που σου άρεσε ένα τόσο νεανικό μου ποίημα!
Την καλησπέρα μου!

Νικηφόρος Τζιμιτζάς είπε...

δεν μου ανήκει η ρήση προς αποφυγή παρεξηγήσεων
χαιρετώ και την ελένη

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Το κατάλαβα-
αλλά είναι υπέροχη!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου