Καθώς πρόσταξες να διασχίσουν τ' όνειρο τα χελιδόνια

Καθώς πρόσταξες να διασχίσουν τ' όνειρο τα χελιδόνια
απ' τις φωλιές τους φάνηκαν τα ωραία μικρά εκείνα πουλάκια
που είναι της άνοιξης.

Μέσα μου κι όλα σβήστηκαν μεμιάς τα σκοτάδια..
Τα χέρια μου παρέδωσαν την θλίψη στην αποφασιστική μου πένα·
έγινε κράτος της καρδιάς μου η χαρά.

Τώρα αν πω να μην μιλήσω θα με πνίξουνε οι φωνές
που κατέχω.
Έτσι λοιπόν
μιλώ σαν ένας που τον κατακαίει η φωνή
και αφουγκράζεται τον μυστικό παλμό
μίας κρυφής απ' όλους αρμονίας!