Κάνω μια διαδρομή από λόγια σε λόγια

Κάνω μια διαδρομή από λόγια σε λόγια, μια διαδρομή
επάνω σ' ένα σύννεφο.
Τα χέρια μου πιάνουν ένα ζουλιγμένο φρούτο
που έτσι κι η ψυχή μου τσαλακώθηκε.
Εμένα μου άρεσαν κάποτε τα ωδικά λουλούδια
και τα πουλιά που με τραγούδι ευωδιάζανε.
Τώρα η καρδιά μου χτυπάει παράξενα.
Δεν έχω εκείνο εκεί το μαγικό ραβδάκι να μεταμορφώσω
αυτά τα σπίτια που κρεμάστηκαν επάνω στον μεγάλο βράχο
σε μία πολιτεία μυθική του μακρινού βορά.
Τι να μου πούνε οι γεωγραφίες; Ίπταμαι
με μηδενικό βάρος και μονάχα οι σκέψεις μου βαραίνουν
και γίνονται μελάνι που έγραψε μέσα στις ευεπίφορες σελίδες…
Ένα ποίημα κραυγαλέα πικρό…

13.12.2009