...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Απριλίου 2010

Είναι μια Παρασκευή -(όχι από τις μεγάλες)

Είναι Παρασκευή -(όχι απ' τις μεγάλες)
μικρή μικρότατη, που μόλις χωρά
την καθημερινότητα ενός εντόμου
που γυρεύει να τρυγήσει ένα λουλούδι αιθέριο

Στέκομαι και κοιτώ: το φως τα δικαιώνει όλα
έχτες έκοψα πάλι τα νύχια μου- δεν μπορώ πια να γδάρω
τον καμβά μιας ερωτικής στιγμής έμπνευσης
που θα γυρίσει όλα τα χρώματα προς το γαλάζιο

Κοιτώ: κανένας να μου πει πως θα συλλάβω τον άνεμο
που μέσα στο μυαλό μου κάνει
τα επιδέξια τόσα τσαλίμια του

Αριθμώ εφτά μέρες και μετά τίποτα:
ο άγγελος με εγκατέλειψε- μόνος πάω
να μην μου δώσει εμένα ελπίδα κανένας

Είναι Παρασκευή -(όχι απ' τις μεγάλες)
μικρός μικρότατος θέλω να χαριστεί
σε μένα ό,τι υπόσχεται στον κόσμο το φως..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου