Ο χειμώνας διαρκεί και ένα κουρασμένο φεγγάρι

Ο χειμώνας διαρκεί και ένα κουρασμένο φεγγάρι
κάνει πιο πιστευτή την παγωμένη θρησκεία του.
Τίποτα διαβατάρικα πουλιά- μόνο φώτα
λιγάκι πριν βραδιάσει και αδειάσουνε οι μνήμες
μες την κοιλιά του ζόρικου ορίζοντα.
Ο χρόνος παρακάμπτει την δικαιοσύνη της νεότητας.
Γερνά όλα τα πράγματα με την υπεροψία βαθμοφόρου στρατηλάτη.
Τα παιδιά μεγάλωσαν και πάνε- οι μανάδες είναι προσηλωμένες
σ' ένα τάμα
να πάνε όλα κατ' ευχή.
Οι πολιτείες ποτέ δεν κοιμούνται. Οι άνθρωποι
διαρκώς προπορεύονται:
ενός ονείρου, μιας επιθυμίας, μιας θλίψης.
Βοσκάει χόρτο εφησυχασμού ο ποιητής.
Τι μου καμώνεται
τον καμπόσο; αφού με λέξεις
δεν βγάζεις από το συμπέρασμα
την σωστή μουσική
που θέλει ένας απελπισμένος άνθρωπος να επιβιώσει…

22.1.2009