Θα 'ρθει μια μέρα που οι εξουσίες θ' αφήσουν το σαν νέφος αχνάρι τους

Θα 'ρθει μια μέρα που οι εξουσίες θ' αφήσουν το σαν νέφος αχνάρι τους
μέσα στην πάροδο του χρόνου, θα διαβούν
αλλιώς οι αιώνες

Και της ιστορίας το σώμα θα γραφεί σαν πως
μέσα της ξαναγίνονται οι άνθρωποι
και πάλι άνθρωποι, αφού
όλη η θλίψη καταργείται –
κι είναι σαν μία μοιραία σκιά
που έναν πίνακα του παρελθόντος ζωγραφίζει..

Όπως εγένετο
κάποτε μία εκπάγλου κάλλους Κυριακή..

Τα λουλουδάκια που θ' ανθίζουνε θα είναι ύμνος ωραία γαλάζιος
και ήχος ζωντανός, πρωραίος
στο όρτσα πάντα της ψυχής.. Θα ακούω
στων ουρανών, που θα αγάλλονται, τα μέλλοντα,
θα υπερασπίζομαι
άλλες θρησκείες- θερμές, θερμότερες και που πιστεύουν
άνθρωπο, θα εκραγώ
στον εαυτό μου ακόμα..

Κι όσα ποιήματα υπήρξαν να:
λόγια που παίρνει ο άνεμος και τα σκορπάει
ως το ατελεύτητο αύριο
που ένα συμπέρασμα πάνω στον κόσμο ενορχηστρώνει:
να βαθαίνει σε νόημα και ουσία ο βίος..

4.02.2010