...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

11 Απριλίου 2010

Ξεφυλλίζω τα παλιά μου βιβλία- πουθενά δεν είσαι-

Ξεφυλλίζω τα παλιά μου βιβλία- πουθενά δεν είσαι-
ο χρόνος σε πήρε- σαν όπως
σ' ένα καράβι που βουλιάζει, χάνεται κι ο καπετάνιος του μετά.
Πίσω απ' τα κλειστά εξώφυλλα τα γράμματα
σχεδόν χορεύουνε μπροστά στα μάτια μου, με ζαλίζουν
που εγώ θα ήθελα ένα τοπίο άνοιξης σαν μεθυσμένος να κοιτώ…
Φεύγω-
αψηφώντας τα σύνορα και έχοντας ένα αλογάκι φαντασίας να καβαλικεύω
για να με πάει στων άστρων το φωτεινό πουθενά.
Αναρτήθηκε από ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 11.4.10
Ετικέτες

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

ΣΤΡΑΤΗ
"σαν όπως
σ' ένα καράβι που βουλιάζει, χάνεται κι ο καπετάνιος του μετά."
Φίλε μου τρόποι που έχεις να φτιάχνεις μια εικόνα ξεκινώντας από κάτι το τελείως άσχετο όπως το ξεφυλλισμα των παλιών βιβλίων καινα πηγαίνεις στο καράβι έχει κάτι το μαγικό.
Και το αλογάκι που θα σε παέι στο φως των άστρων πολύ όμορφα αλλά και πολύ σωστά το λες είναι το "φωτεινό πουθένα"
Όμως ΣΤΡΑΤΗ εσύ είσαι εδώ και μάλιστα σε φωτεινό εδώ!!!
Θα διαβάσω και τα πιο κάτω

11/4/10 15:14
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Σκέφτομαι με εικόνες..
όσο κι αν φαίνεται παράξενο, σκέφτομαι με εικόνες..
Σαν να είμαι περισσότερο ζωγράφος και λιγότερο ποιητής..
Από κει ξεκινούν όλα..
Την καλημέρα μου Χριστόφορε!

12/4/10 05:26

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου