Παραπονιέμαι πάλι στον θεό..

Είναι που το κράτος των ελπίδων στηρίζεται
σ' ένα ταριχευμένο ψέμα.
Αισιόδοξα θέλεις να λογαριάζεις τα μέλλοντα.
Κι εκείνα που απειθαρχούν ποιός τα ορίζει;
Ανασκευάζεται ωστόσο το παρόν..
Τόσα υλικά αντίπαλα και στο τέλος
μπαχαρικού σπιρτάδα περισσεύει-
Η σκέψη εκρήγνυται..
Συνήλθα..
Ποιός θέλει να ζει μες τα όνειρα;
Υπήρξα ακρωτηριασμένος για δεκαετίες.
Χωλός που παραβγαίνει με δρομείς.
Με τις θρησκείες ξεμπέρδεψα.
Αυτό είν' ένα μανιφέστο της φθοράς.
Οι φίλοι μου είναι ψυχικά φθαρμένοι.
Δεν πίστεψα στην ανταπόδοση.
Επίγεια πρώτη παρουσία.
Παρουσία μου ο κόσμος με ξεπερνά και εξελίσσεται.
Δεν τον παρακολουθώ όπως πρέπει- δεν μπορώ.
Η ταχύτητα πάντα ελλιπώς θα σπουδάζεται.
Φεύγω απ' όλα-χτυπώ
επάνω στο μηδέν όλους τους αριθμούς.
Αναβλύζει νερό που δεν έχουν οι άλλοι.
Ξέρω όσα δεν ξέρω πως ξέρω.
Παγιδεύω στο φως όλο το υποταγμένο σκοτάδι.
Παραπονιέμαι πάλι στον θεό..