...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Απριλίου 2010

Φταίει που είμαι πιο μοναχικός από κυκλάμινο

Φταίει που είμαι πιο μοναχικός από κυκλάμινο
Φταίει που με οξείδωσε ωραία το φως
Που να: κοιτώ κι όλα αλλιώτικα τα βλέπω:

Τα σπίτια που άναψαν το βράδυ τ' αμυδρά τους φώτα
Και τον ουρανό
Που μασκαρεύτηκε γαλάζιος-
Και τον τρόπο
Που φλυαρεί με κύματα η θάλασσα –
Και τις σκιές
Των δέντρων που επάνω πέφτουν
Στο βαρύ χώμα της γης,
Και τον άνεμο
Που περπατά σ' αυτά τα καλντερίμια που από
Δυο αιώνες τρεις και πίσω
Κάτι απόψε θυμίζουνε

Όπως μαέστρος σ' όλα είναι μόνο το φεγγάρι..

4.02.2010

3 σχόλια:

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Μα ευτυχώς σε οξείδωσε ωραία το φως και βλέπεις τα πράγματα πολύπλευρα και γράφεις τόσο όμορφα ποιήματα.. Καλό βράδυ Στρατή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

...και τελικά μαέστρος σε όλα είναι μόνο η ψυχή..
Καλημέρα Έλενα!

She είπε...

Πολύ όμορφο ποιητά μας!

συγκινητικό, όμορφες εικόνες σε λίγες γραμμές. Ευαίσθητη,δροσερή και συνάμα μελαγχολική γραφή...

χαίρομαι που σας βρήκα.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου