...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Ιανουαρίου 2010

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ.

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ.

Με κρατάει για τα καλά αυτό το ρουτινιέρικο σάλπισμα της ζωής
Με κουράζει
Με δυστυχεί..

Μετά βίας αναπνέω τον λιγοστό αέρα
Ευτυχίας που ξεφεύγει από τα μάτια θηλυκών υπάρξεων
Παράδοξων.
Εξουσιάζονται από τα ονόματα των λουλουδιών.
Το μυαλό τους έχει ποτίσει από δράματα
Γι αυτό η χαρά ζυγίζεται στα μάτια τους αλλιώτικη!

Είναι μια λιανοκόκαλη θεά όλη αιθέρας.
Την πιάνουν μόνο με τα χέρια τους της όρασης-
Όπως παίζει μέσα στις δύσμορφες ψυχές του αιώνα μου..

Έτσι αγαπώ το καλοκαίρι που έχει βάρκες
Απλωμένες με ανεμελιά στην παραλία.
Ο βαρκάρης λατρεύει τις γοητευτικές φεγγαράδες
Από ρώμη νοσταλγίας για το σπίτι του.

Ακούγεται ένα «ε γιαμόλα» που τρανεύει στο μήκος της θάλασσας
Ο αέρας πιρουνιάζει την σουπιά της μνήμης που
Μελάνωσε το νερό με θλίψη!

Λευτερώστε με!

11.5.1982

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου