...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Ιανουαρίου 2010

ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.

ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.

Η υπομονή που επιτίθεται είναι το πιο καλό μεράκι.
Ο φονιάς εαυτός του τον κοίμισε
Μέσα στον πιο βαθύ μονόλογο απόγνωσης.
Η μοναξιά ερχόταν βίαιη
Με χιλιόμετρα πολλά στην φόρα της.
Το πυκνό νέφος της έμπνευσης
Κρατούσε έναν κρυμμένο Δία!
Τρομερός ήταν!
Πρόσταζε επικά!
Ότι άκουγα η Ελένη της Τροίας το φώναζε
Μυστικό φανερό και κρυφό για τον πόλεμο

Της αγάπης..
Χείλια και φιλιά και χάδια!
Μιλήματα μιας μακρινής πρωταπριλιάς!

Τώρα θυμήθηκα το βουερό μεσημέρι
Που αυτοκτονούσε
Στην ζωή μου επί τέσσερεις δεκαετίες

Γιατί δεν είχε φεγγάρι!
Γιατί δεν είχε φεγγάρι!
Απουσία στο βράδιασμα!

10.5.1982

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου