...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Ιανουαρίου 2010

ΜΑΡΤΗΣ ΠΟΥ ΠΝΕΕΙ..

ΜΑΡΤΗΣ ΠΟΥ ΠΝΕΕΙ..

Πώς φέρθηκε η μια λέξη στην άλλη και ακόμα
πώς αναβλύζουν οι ιδέες από ένα ποίημα που το κάνει
η νύχτα άστρο..

Χωρίς τίτλο άνοιξης αλλά να είναι
Μάρτης
που πνέει τα λοίσθια

Στην κάμαρα με το ηλεκτρικό φεγγάρι
της λάμπας που φωτίζει χαμηλά..

Όλες τις ώρες άπλωνα καυτή σιωπή..

Δεν ξέρω αν με τον ντορό του ανέμου θα νικήσω..


30.3.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου