...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Ιανουαρίου 2010

ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ…

ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ…

Άλλο χτες έχει πέσει μες το σήμερα και άλλο
χώνεται μες το αύριο σαν ένας σίγουρος για την αποστολή του σκύλος
που γαυγίζει
τρομάζοντας
τα παιδιά που είμαστε όλοι.

Και στο σήμερα γίνεται ρίζα του αύριο και στο αύριο
χάνεται σαν ένας καπνός από φωτιά που έκαψε
ό,τι ήταν να κάψει και πια
ήσυχα διαλύεται μες τον αέρα..

Μόνο ένα όνειρο πάει ατίθασο από το πριν στο μετά, στο μεθαύριο
γιατί πως αλλιώς αφού πρέπει
να νηστέψουν την απελπισία για να συνεχίσουν οι άνθρωποι..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου