...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Σεπτεμβρίου 2013

Θηλυκό που αγαπά και Αρσενικό που φοβάται


Το κατόπιν της μέρας ευανάγνωστες μικρές κουβέντες
ανάμεσα στο Θηλυκό που αγαπά και στο Αρσενικό που φοβάται
Ένα σχέδιο που κλονίζεται από κάτι
αβρότητες που δεν είναι πια των καιρών
Τίποτα δεν εξηγείται με μόνο την καλή παρατιθέμενη πρόθεση
Κάνω τον χρόνο να με ακολουθεί- ουσιαστικά είμαι
σε μια ταριχευμένη στάση
Διττής υπόστασης που δεν χρειάζεται επικουρία θρησκευτική
Τα πεπραγμένα όλων αναλύονται κάτω από το πρίσμα μίας αισιοδοξίας
Που έχουμε ανάγκη όλοι τελικά
Η Γυναίκα παραμένει Τρανή
μες σ’ όλους τους αιώνες
Θηλυκό ιερό μου αντίκρισμα
Μάνα και θυγατέρα, ουράνιο τόξο
Που τέμνει τον ουρανό σε δύο θάλασσες που διαπλέονται
από θαλασσοπόρους τολμηρούς και νεφεληγερέτες..



4 σχόλια:

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Χειρουργική τομή κάνεις με τους στίχους σου. Η πιο βαθιά αλήθεια, μα και η πιο σπάνια παραδοχή, αυτή που περιγράφεις. Οι λέξεις σου της δίνουν άλλη βαρύτητα βέβαια. Την απογειώνουν!
Να'σαι καλά Στρατή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...




Μαρία μου χαίρομαι πάντα για τις προσεγγίσεις σου και πιο πολύ για το ήθος που κομίζεις σαν αναγνώστρια και σαν άνθρωπος που αγαπά τον λόγο.
Καλό βράδυ να έχεις και να αντέχεις στα δύσκολα που περνάμε..

Βίκυ Δερμάνη είπε...

ένας άντρας που τον άντρα κατέχει
ένας άντρας που τη γυναίκα αγαπά
ένας ποιητής που περιγράφει με στίχους μεστούς και λυρικούς το "ανδρόγυνο".

να έχεις, Στρατή μου, όμορφο βράδυ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλώς σε ξαναβρίσκω Βίκυ και να είσαι πάντα καλά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου