Βαρέθηκα των θλιβερών κομμάτων την πηγμένη φασαρία!

Δέκα η ώρα πρωινή      ακολουθείς το φως σαν να σε μάγεψε η μιλιά του.

Πίνεις καφέ με έναν φίλο και που συζητάς

Τα ίδια πράγματα που δεν θα λύσεις ξέρω

Μιας και δεν αντιδρά αυτό που λες εσύ κοινωνική συνείδηση.

Κι η ποίηση

Σου έδωσε τους τρόπους να σκεφτείς αλλά θα είναι πάντα αναποτελεσματικό το εργαλείο

Που, αν το πεις πως θέλεις να το πεις, δεν θα το πεις ποτέ νυστέρι

Που κόβει τολμηρά τα αποστήματα.

Βουλιάζουν όλα αν δεν αφυπνιστούν οι μάζες.

Ένα οικουμενικό ξεσήκωμα ονειρεύτηκα που να μας πάει σε δικαιοσύνης βήματα που κάποτε θελήσαμε ν’ ακολουθούμε.

Βαρέθηκα των θλιβερών κομμάτων την πηγμένη φασαρία!

Τα είδα και τα μπούχτισα τα κουραδοπλασμένα τους πρωτοπαλίκαρα..