Εμμονή…

Θα φύγω από τα πράγματα θα φύγω από τις αισθήσεις

Θα φύγω από τον κόσμο, τα φώτα, θα αγαπώ

την σκιά

Η την μεταφρασμένη ειδή των λουλουδιών- θα γίνω

σκοτεινός και θα αποτελώ

Μέρος ενός προβλήματος που δεν λύνεται, θα προστατεύσω

την άσημη φήμη μου

Σαν ο ταχυδακτυλουργός του Τίποτα, θα νομοθετώ

Επί το χάος που με περιβάλλει, θα αναζητώ

Το τέλος που δεν γράφτηκε, θα έρθω

Κοντά στον Θεό

Και μακριά του, θα αποτελώ

Φαινόμενο μιας φιλαυτίας που την επισκίασε

η κατάρα

Των πολλών ειπωμένων, θα δικαστώ

Γι αυτά και για όλα τα άλλα- αλλά όμως εγώ

Αμετανόητος θα εμμένω στην φλύαρη φύση μου

Που αγαπά τους μπελάδες και λαξεύει

το μυστικό κρυμμένο γλυπτό

Σώμα του Λόγου..