...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Σεπτεμβρίου 2013

Ζήτω του χορού που σε ήπια σαν ένα μεθυστικό κρασί



Ζήτω του χορού που σε ήπια σαν ένα μεθυστικό κρασί – ζήτω του!
Τσάκισα τα αισθήματά μου, κάηκα
Ο δόλιος..
Τελεία δεν είχε ο λόγος μου- κι όμως
Ήμουν βουβός. Τα χέρια μου
Δεν ήταν χέρια    και σε άγγιζα
Μην έχοντας αφή     αλλά σαν μια αγαλματένια
Πεταλούδα πετούσα
ως της ηδονής τα βασίλεια
Τα ύψιστα όπου
η κάθε ανάσα
είναι θεά
Και εύρωστη θάλασσα
Της, του κορμιού που ριγά, επαφής.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου