Οι σιωπές..

Οι σιωπές είναι σχόλια πάνω

στην επικαιρότητα της αγωνίας.

Καθαρά λόγια,

βαραίνουν επικίνδυνα

μέσα στον κόσμο της πραγματικότητας

ανταμείβουν την μοναξιά
με συνείδηση

κι αποκεί

προκύπτει το ποίημα

που μελαγχολεί.

Αέρα που με γέννησες     πίνω
νέκταρ του Μάη

ζουν οι πεταλούδες

τον μεγάλο έρωτά τους,

Άσε με να κοιτώ την θάλασσα κι ανέμιζε

τους μίσχους απ’ τα τριαντάφυλλα

στης ομορφιάς τα παραμύθια-

Και κάνε με

να ακούω τις στιχομυθίες

απ’ την γη των θεών

καθώς τρυπώνουν των πουλιών οι φωνούλες

ανάμεσα

απ’ τα ραντισμένα με ήλιο φυτά

και φτάνει

στον ουρανό η ευωχία!