Με τις
αντιρρήσεις μου κι όταν επιβουλεύεται ο ένας πια τον άλλον
Με τις
αντιρρήσεις μου κι όταν σκοτείνιασαν τα καθεστώτα
Ουραγός
τέλος, ήρθα
Ως το
δρομάκι της κατάφασης.
Κι αυτό
Που
βρήκα ήτανε το συνωμοτικό αεράκι
Που
σκαμπανέβαζε τα πράγματα μες τον ορίζοντα
Πλεύση
κι ευθεία να μου δώσει.
Στα
τετράδια που γράφτηκαν νύχτα
Στην
μιλιά που για την Αλήθεια ευδοκίμησε
Ένας
στίχος που πλέει μες την θάλασσα αιωνιότητα
Κι εμένα
την καρδιά μου κεντά.
Χτυπώ τα
πλήκτρα και αναθαρρεύει ο κόσμος
Χτυπώ τα
πλήκτρα και δεν σώνεται το μυστικό-
Ο κόσμος
από μια κλωστούλα κρατημένος,
ελπίζει..
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Κάτι αράδες παρακάτω,
η ποίηση γίνεται πιο κατανοητή
κι από ένα τριαντάφυλλο
που για τον πλουραλισμό των φωνηέντων του ανθίζει.
Α Παναγιά μου πώς συλλάβισα τα μάτια σου και μέσα μου είπα
να μην σώσω αν δεχτώ να με σκλαβώσουν οι άνομοι!
Χάιδεψα τον βασιλικό στην γλάστρα και αναστατώθηκε η αυλή-
Κάτω από τις φούστες
των κοριτσιών τσιρίξανε τα σαρκικά κυκλάμινα!
Το βράδυ έπεσε ωραίο.
Σε κοίταξα με κοίταξες- είναι ωραίος ο κόσμος τελικά-
Γιατί σε αγαπώ και μες τα μάτια σου
το αναγνωστικό μου πάθος αντιγράφει την ελπίδα! SP
Τόσο τρυφερό! Τόσο αληθινό!
Βλέπεις; Σου το έφερα πάλι κι εδώ!
Φιλιά, Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Από το Αίγιο ως την Ακράτα
Μία ανάσα είναι ο δρόμος. Κι η Ήλιδα
Γρατζουνισμένη από τον ήλιο σαν
Οι βραγιές της να έρχονται απ’ την προϊστορία,
Αφήνει ένα σύννεφο επάνω της να παίζει
Κινδύνους και πρωτοβρόχια.
>>>>
...κι ο κόσμος, από μια κλωστούλα ελπίζει!!!!!!!!!!!!!!
Επανήλθα!!!!!!!!
Αυτή είναι η μαγεία σου!
Φιλιά στις ξανθές και τις όμορφες...
Υιώτα, ΝΥ
Υιώτα, μακρινή φίλη μου,
Με συγκινείς γιατί νιώθω ότι αγγίζεις τον λόγο μου με μια αγάπη άπεφθη και που την μεταγγίζεις στα σχόλια με τρόπο που με κάνει να σκέφτομαι την δυσκολία που θα έχει το εγχείρημα να σου απαντήσω.
Να είσαι καλά και να σε συναντώ στις γειτονιές μου – μουσαφίρισσα από την μακρινή ελληνική Αμερική..
Φιλιά σε όλους σας..
Δημοσίευση σχολίου