Τυχερό παιδί, τρέχοντας με την φαντασία του
από πόλη σε πόλη!
από πόλη σε πόλη!
Κι όταν βραδιάζει,
αποκοιμιέται κάτω από τις νεραντζιές και τα χρυσά λεμόνια.
αποκοιμιέται κάτω από τις νεραντζιές και τα χρυσά λεμόνια.
Η ώρα έξη το πρωί, ξυπνά και λούζεται στην θάλασσα,
εξαγνισμένο.
εξαγνισμένο.
Αγαπά μια μελαχρινή που ζει μακριά, στα βόρεια
της κουρασμένης του μελαγχολίας.
της κουρασμένης του μελαγχολίας.
Τραγουδά ολομόναχο παίζοντας στου γιαλού τα πόδια
φλογέρα και ένα
βότσαλο πετάει να χοροπηδήσει
πάνω στα σαράντα κύματα του πόντου..
βότσαλο πετάει να χοροπηδήσει
πάνω στα σαράντα κύματα του πόντου..
4 σχόλια:
Ονειρικό!!!
Λέξεις, φράσεις και εικόνες, τέλεια βαλμένες. Ταιριάζει και με την εικόνα του μπλογκ (νομίζω)...
Καλό Σαββατόβραδο Στρατή!
Τί όμορφο!!!!!!!!!!!
Αχ μωρέ Στρατή..
Ποιός απ τους κριτικούς των "ιερατείων" θα νοιώσει και θα καταλάβει τι θα πεί μεράκι..
Τα σέβη μου..
Και μόνο γιατί έχω αναγνώστες σαν εσένα Μαρία και σαν την Ελιά, δεν θα σταματήσω ποτέ να γράφω.
Γιατί διεκδικώ μόνο αυτό το κορυφαίο χτυποκάρδι μπρος στον ναό της κάθε ομορφιάς..
qué lindo... qué chico afortunado disfrutando la simplicidad.
Besos desde Chile.
πόσο χαριτωμένο ... Τι τυχερός απολαμβάνοντας την απλότητα.
Φιλιά από τη Χιλή.
Δημοσίευση σχολίου