Τσιμέντο εξουσιαστικό

Τσιμέντο εξουσιαστικό

Αφήνει το φόντο των πόλεων

Να φαίνεται σκαιό και λυπημένο-

Οι ανάγκες χώρεσαν σ’ ένα μαράζι

που δεν είπα και δεν είπες

και άλλα λόγια αδιαφόρετα ειπώθηκαν…

Στα σπίτια που αφήνουν να χάσκει η πόρτα τους
η θλίψη δείχνει το χρώμα το πορφυρό της ψυχής

Όταν κουράστηκε και λίγα λόγια λέει..

Στην ώχρα έξω σκαρφαλώνει ο ήλιος του απογεύματος-

Ζεστός ήλιος, αυτοκρατορικός-

Τάζει σε όλους ελπίδες.

Κι οι πολυκατοικίες μοιράζουν τον κλήρο της συμπάθειας εδώ

να είναι η ζωή κι εκεί να είναι η θάλασσα- προτού

Βραδιάσει και η νυχτερίδα πιαστεί

στα δίχτυα της σαγήνης που απλώνει το
μελωδικό φεγγάρι..