...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα φως



Ένα φως σχηματίζει την δίνη του έξω από τον δρόμο που ορθώνονται οι πολυκατοικίες.
Μες το βαθύ σκοτάδι όλα είναι παγωμένα
Και στεγνά. Οι θόρυβοι
Σώπασαν και μόνο του αέρα ο διασκελισμός
Επάνω από τα δέντρα ακούγεται και το λαχάνιασμα
Της νυχτερίδας.
Τα ρολόγια σταμάτησαν. Ο χρόνος είναι μια άδεια φυλακή
Που περιμένει τον ονειροπόλο κρατούμενο.
Η γραφή μου τσαλακώνεται και τρίζει
σαν ένα σκαρί που υπερφορτώθηκε και δεν αντέχει πια
Το βάρος του και την υπομονή…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου