Βραχύβιο το καλοκαίρι, σαν ειρμός
Ανάμεσα στην συκιά και την βερικοκιά.
Ο Σεπτέμβρης είναι ένας δυναμίτης που όλα τ’ ανατινάζει
Ανάμεσα σε Κυριακή και σε πανσέληνο.
Σκέφτεται η κάθε μέρα να ξεβολευτεί απ’ το κονάκι της
Και κουκουβίζει στις φωλιές τις άδειες των πουλιών.
Ούριος στοχασμός των φυλλωμάτων νοτίζει
Το στεγνό πετσί του Αυγούστου
Και η ώρα όπως θυμοσοφία κυλά
Προς την γυμνή εικόνα των πεζοδρομίων.
Η ταχυδρόμος ζέστη φέρνει την επιστολή μιας ξαφνικής ψιχάλας
Στο γραμματοκιβώτιο της γειτονιάς.
Επιρρήματα φωτός πέφτουν επάνω στο απόγευμα που από φιλαυτία
κομπάζει.
Στο στόμα μου και του ουρανίσκου απόλαυση, σταφύλι-
Γλυκό, σαν του τσαμπιού μιας μουσικής η σύνθεση.
Μόνο το μελαγχολικό φορτίο μου σκορπάει τον ντορό του
γύρω από μένα κι από σένα..
1.1.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου