Το κατόπιν της
μέρας ευανάγνωστες μικρές κουβέντες
ανάμεσα στο Θηλυκό
που αγαπά και στο Αρσενικό που φοβάται
Ένα σχέδιο που
κλονίζεται από κάτι
αβρότητες που
δεν είναι πια των καιρών
Τίποτα δεν
εξηγείται με μόνο την καλή παρατιθέμενη πρόθεση
Κάνω τον χρόνο
να με ακολουθεί- ουσιαστικά είμαι
σε μια
ταριχευμένη στάση
Διττής υπόστασης
που δεν χρειάζεται επικουρία θρησκευτική
Τα πεπραγμένα
όλων αναλύονται κάτω από το πρίσμα μίας αισιοδοξίας
Που έχουμε
ανάγκη όλοι τελικά
Η Γυναίκα
παραμένει Τρανή
μες σ’ όλους
τους αιώνες
Θηλυκό ιερό μου
αντίκρισμα
Μάνα και
θυγατέρα, ουράνιο τόξο
Που τέμνει τον
ουρανό σε δύο θάλασσες που διαπλέονται
από
θαλασσοπόρους τολμηρούς και νεφεληγερέτες..
4 σχόλια:
Χειρουργική τομή κάνεις με τους στίχους σου. Η πιο βαθιά αλήθεια, μα και η πιο σπάνια παραδοχή, αυτή που περιγράφεις. Οι λέξεις σου της δίνουν άλλη βαρύτητα βέβαια. Την απογειώνουν!
Να'σαι καλά Στρατή!
Μαρία μου χαίρομαι πάντα για τις προσεγγίσεις σου και πιο πολύ για το ήθος που κομίζεις σαν αναγνώστρια και σαν άνθρωπος που αγαπά τον λόγο.
Καλό βράδυ να έχεις και να αντέχεις στα δύσκολα που περνάμε..
ένας άντρας που τον άντρα κατέχει
ένας άντρας που τη γυναίκα αγαπά
ένας ποιητής που περιγράφει με στίχους μεστούς και λυρικούς το "ανδρόγυνο".
να έχεις, Στρατή μου, όμορφο βράδυ!
Καλώς σε ξαναβρίσκω Βίκυ και να είσαι πάντα καλά!
Δημοσίευση σχολίου