Σκορπούν τα χαρτιά μου
η ζωή αφαιρεί με τον καιρό την σημασία τους
Ζαρώνουνε όπως η επιδερμίδα με τα χρόνια
Μουντζουρώνονται αλλά τίποτα δεν τους παίρνει την ορθόδοξη κεχριμπαρένια λαχτάρα
Που άφησε ένας μοναχικός δραπέτης απ' του κόσμου την μεγάλη φυλακή-
Μια νύχτα που δεν έλεγε ο ύπνος να τον πάρει.
Είναι το άρωμά τους που επιζεί
Ο κρυφός παλμός που σε άλλη διάσταση αναγιγνώσκεται
Κι αυτό αν ξέρεις
Να δεις μες την αόρατη πλευρά του αμφιμονοσήμαντου εγώ σου..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ψαχνω καιρο την σκοτεινη πλευρα του Φωτος...
ΟΛΑ κρύβουν μεσα τους μία σκιά...
η Πνοή την εκπνέει μέσα από λέξεις που συνθετουν Ποιήματα,
κι ετσι μπορούμε ξανα ν'ανθισουμε
ολοκληροι και απογειωτικά θαρραλέοι, ως το επόμενο γκρέμισμα....
Φιλί πρωινό....
Κάκια
το θέμα είναι να έχουμε πάντα μια ψυχολογία δυνατή ώστε να μην μας πτοεί τίποτα.
Το έχουμε; τι λες;..
οι σκιές υπάρχουν και θα υπάρχουν
αλλά εμείς πρέπει να ξυπνούμε μέσα σε μακάρειο φως..
φιλιά και να είσαι πάντα καλά!
Δημοσίευση σχολίου