Δεν θέλω να εξηγήσω πολλά γιατί τότε θα χαθεί η ανεξήγητη ποίηση
που καταφέρνουν να βλέπουν τα μάτια
όταν κοιτούν με καρδιά.
Ωστόσο απολογήθηκα πιο πολύ απ' τον καθένα
χίμηξα πάνω στο μέλλον μ' ελπιδοφόρα διάθεση- ποιός με καταλαβαίνει;
και είπα την ψυχή όπως βαφτίζεται στην ομορφιά κι αναγεννιέται
αφήνοντας το φωτεινό αχνάρι της
πάνω στις δύσκολες σελίδες
που μας υπαγορεύει για να γράψουμε η ζωή..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου