Οι αυλές τους περιστρέφονται ρυθμικά
Μέσα στον Αύγουστο και των λουλουδιών τα μάτια
Στροβιλίζονται σε μία περιδίνηση που τα κάνει πιο όμορφα, καθώς
Ακούω το άρωμά τους που πέφτει να λιποθυμάς
Μες την ευδία της μέρας και την μακρινή του θεού μουσική.
Αποσιωπήθηκε η γνώμη της νύχτας, πια δεν έχει νόημα, είναι
Τετελεσμένη κατάσταση.
Και οι μαθηματικές καμπύλες των μίσχων 2χ την ευτυχία και κάτι
Που δεν το ξέρεις αλλά θα το βρεις
Μόλις η μέρα σπάσει το ρόδι της
Για μια καλοτυχία, εκεί
Που σπέρνει άσπρα σύννεφα ο ουρανός κι ελπίζει
Ο χρόνος σε μια ευτυχισμένη διάρκεια.
Φευγαλέα που νιώθω να είναι πιστά τα πουλιά
Στον άνεμο, εκεί ψηλά που αξίζει
Να ζεις μετ' εμένα.
Σε σκέφτομαι και σκάζουνε τα φρούτα να χυθεί ο χυμός τους·
Κάψας παιδωμή αντέχουνε τα περιβόλια – κι ο ήλιος
Κανοναρχεί για ν' ανεβαίνει πιο ψηλά η οικουμενική
Προσευχή των γλάρων..
9.8.2010
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου