Οικεί ένας δαίμονας μέσα μου,
προβάλει το εγώ του ανακαινισμένο
με συρρικνώνει για να στηριχτεί
το κατηγορητήριο εναντίον μου
την πρόθεση κάνει να θέλει να γίνει κακή
διαβουλεύεται με τις επιθυμίες μου-
μα
τον ευχαριστώ που στενάχωρα μου δίνει συνείδηση
της άγνοιάς μου..
Και όταν τον καταλαβαίνω που απέρχεται
προς τον ασύνορο χώρο της θλίψης
χορεύω έναν ζεϊμπέκικο ενστίκτων
που ανίκητα κι όμως δεν φτάνουν πουθενά..
2 σχόλια:
Αν μου επιτρεπεις,
Εγω νομιζω οτι φτανεις καπου καθε φορα που χωρευεις τον ζειμπεκικο ενστικτων - κι επειδη ειναι ανικητα, αυτο το καπου πιστευω οτι ειναι η εμπνευση που σου δινει ο μεσα σου δαιμονας. Δωσε του τα χαιρετισματα μου.
αοράτη
το πιο ωραίο σχόλιο που μου άφησες ποτέ!
συμπυκνωμένο και ουσιώδες..
Σ' ευχαριστώ!
Θα του τα μεταφέρω..
Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου