Ψάχνοντας να με βρω με χάνω, ψάχνοντας
να είμαι μια επιγραμματική φωτιά
που τρέχει μες τον αψηλόν αέρα.
Κι από τα ορατά μου κάστρα ένας τοξοβόλος
Που σημαδεύει κατευθείαν στην καρδιά
Με ενθαρρύνει:..
υπερασπίζομαι φτενά
λογάκια που σαν καταστάλαγμα
σοφίας τρέχουν
αέναα προς τον μέλλοντα..
Μπορεί γιατί τώρα πια δεν μου λέει και τίποτα
Το ματαιόδοξο όνειρο που είχανε οι άλλοι ζητήσει
Μπορεί γιατί τώρα πια είμαι εκείνος που θέλησα:
αγράμματος που μες τα μάτια των άλλων το Αθώο
εικάζει..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Αγράμματοι και οι πιο Σπουδαγμένοι, Στρατή...
μα μεγαλουργούν ακριβώς μόλις κατανοήσουν αυτή τη λεπτομέρεια της Μάθησης:
πως ο Ωκεανός της δεν τελειώνει, ούτε μόλις τελειώσει η ΖΩΗ...
και άλλη μία Ζωή να μας χαριζόταν, συνέχεια της πρώτης...
κι άλλα τόσα Ποιήματα να είχαν γραφτεί,
πάντα θα είχαμε κάτι ακόμη να μάθουμε...
ένα Γράμμα Ουσίας να προσθέσουμε στην αλφάβητο της Ύπαρξης...
Καλημέρα με χαμόγελο Ζωής....
Με λές ονειροπόλο
γιατί μπορώ και αισθάνομαι
και μέσα απο τον κόσμο ολο
εγω στις σκεψεις χάνομαι
Μα οταν εσύ χαθείς
χαθεί και ο κόσμος όλος
σαν και εμένα θα εύχεσαι να ήσουν
ένας ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ
Σάμης Χατζηηλιάδης
Ναι Κάκια
γιατί η αρχή του να νομίζεις ότι έφτασες κάπου
σε κάνει(αν αγαπάς την απλότητα) να φτάσεις
στην φωνή της ψυχής σου
αν αποκρυπτογραφήσεις όλες τις μουσικές που έχει η Ποίηση
θα γράψεις ωραίες ελπίδες που θα τις γευθούνε όλοι
Καλό απόγευμα με χαμόγελο- ναι!
ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
Σάμη
πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς όνειρα;
ωραία η ρίμα σου!
Μπράβο!
Δημοσίευση σχολίου