Χοϊκό..

Είδα το περιβόλι μες τον ήλιο του καλοκαιριού

στο πράο τοπίο της Βοιωτίας,

ξημερώματα,

εκεί που το φως είναι

ευλογία

του ταπεινού και του σπουδαίου.

Ντομάτες καλόγνωμες φουσκώνανε σαν έγγυες γυναίκες

που θα δώσουν

συνέχεια

στο ρήμα "ζω".

Κηπευτικά με την θέληση μέσα τους της ωρίμανσης..

Ο λόγος να υπάρχει για να είναι πολυσήμαντο

το λαγαρό νερό.

Απολυμαντικός θωπευτικός αέρας.

Τα λάτρεψα!

Τόσο απλά και χρυσοφόρα, τόσο αυτοδύναμα

που έχουν ρίζες μέσα μου- λες και γεννήθηκαν

για μένα και για μένα ήτανε αξίες

αυτές οι δροσερές παρουσίες που μ' έκαναν

να πιστεύω στην γη πιο πολύ!