...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Νοεμβρίου 2011

Ανοίγεις την πόρτα του νου μου και μπαίνεις




Ανοίγεις την πόρτα του νου μου και μπαίνεις

Πλανόδια σαν σκέψη που δεν έχει ιθαγένεια
Ιερογλυφική τιτάνια και στενογραφημένη…

Με τα πλουμίδια σου και προπάντων εκείνο το πολύχρωμο όνειρό σου
Που φτάνει ως τα κουρασμένα βράδια μου..

Θεότητα που πια εκλείπει
Σώμα φωτεινό για να ο έρωτας μπει
Χρησμέ του αίματος, κώδικα της αθανασίας..

Λέω την παρουσία σου όταν μόνη σου είσαι
Όλα που θα μπορούσα μ' αισιοδοξία να σκεφτώ. Έρχεσαι
Από μέρη σιωπής
Για να με μάθεις να ωραία μιλάω.

Ρυάκι νικηφόρο των χρόνων μου!
Τώρα που με σκουριάζει πια η ζωή
Ξέρω πιο καλά μυστικά να φυλάω..

                                                          10.7.2011


4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Όταν αβίαστα ανοίγουν οι Πόρτες, Στρατή,
το ΦΩΣ και μία σπίθα να είναι
διασκορπάται στο Δωμάτιο της Σκέψης
και η Έκπληξη γεννά Ποίημα Ζωής...


Καλό βραδάκι....

Eυαγγελία είπε...

Ερχεται Θεικα απο μερη σιωπης και σε εμπνεει.

Οι Θεοτητες ειναι επιλεκτικες σε αυτους που διαλεγουν.

Καλη συνεχεια και καλη σου ημερα.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Για να φωτιστούν οι σκέψεις ΚΑΚΙΑ

πρέπει να είσαι αγνός και προσανατολισμένος στο φως

η έκπληξη γεννά ποίημα ζωής που δεν το αποδίδουν ολοκληρωτικά οι σκέψεις

αδυναμία να χωρέσουν όλα τα περιεχόμενα μες την πεπερασμένη τους ουσία..


φιλιά!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αοράτη

θεικά ο κάθε ποιητής επικοινωνεί μ' έναν κόσμο που είναι αόρατος

γι αυτό το παιχνίδι με το ανέκφραστο γίνεται όλο το σκηνικό του ποιήματος

κι εκεί ζει αληθινά η ψυχή του κάθε καλλιτέχνη

στο να δίνει μορφή σε κάτι που είναι δυνητικά ανείπωτο

καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου