Ότι είναι χρήσιμο μέσα μου κι άχρηστο στους κληρονόμους
ας το ζητήσουν οι θάλασσες για λογαριασμό τους.
Με τόσα όνειρα που περιέχω να δούμε πως θα λιώσει κάποτε και το σαρκίο αυτό!
Μονάζοντας σε δωμάτια έχω φτάσει να μου αρκεί μόνο μια λέξη κι ένας ήχος από νύχτα
αξημέρωτα λίγο
πριν σβήσουνε τ’ άστρα και οι κόποι μου είναι
μία σελίδα βάναυσα μουντζουρωμένη.
2008
67.
Να σε ξοδεύω με τον τρόπο που έχω, να μοιράζεσαι
μέσα στον άνεμο και την σκιά,
να εξέχουν τα στήθη σου πολεμίστρες..
Ως κι ο πόθος παρέρχεται αν σωστά
δεν τον συντηρείς..
Να είσαι
η θηλή που βυζαίνω και πάλι το γάλα
το μητρικό..
Να μου σβήνεις την αληθινή ηλικίa Να βυθίζομαι
στον αφρό της κοιλιάς σου. Να μην θέλω να βγω
ούτε για μιαν ανάνηψη!..
26.5.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου