Ο νους μου είναι μια παλιά ρημαγμένη παράγκα
που φλερτάρει μ' αυτήν ωραία ο ήλιος. Ωραία
ξημέρωσε στο Κορδελιό!
Το πρόσωπο της μέρας λάμπει
καλοξυρισμένο από την λεπίδα του δροσερού πρωινού.
Ακούγονται κάτι φτωχόπαιδα που παίζουνε με τα ποδήλατα τους.
Οι ακτίνες των τροχών λάμπουν αστραπιαία στεγνά.
Στην μικρή πλατεία δυο γέροντες αλλοδαποί
κουβαλούν τα απελπισμένα τους μάτια.
Δοκιμάζω ένα ύφος ευχαριστημένου
όταν γύρω μου όλα σείονται λυπηρά και δυσαρεστημένα.
Καταγράφω την περιρρέουσα ψυχή
στον ευμετάβλητο χώρο..
Θεσσαλονίκη… 4.11.2010
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου