Μετά που είσαι εκεί που η μέρα φθείρεται κι αναστενάζει
Πλάι στην θάλασσα, κοντά στις μάντρες με τις βοκαμβύλιες
Με τι παλιό μπλουτζίν σου ξεβαμμένο κι εφαρμοστό
Τραγουδάς, βαδίζεις ανέμελη και τραγουδάς
Ένα τραγούδι ροκ που έρωτα μυρίζει.
Είσαι ερωτευμένη καταιγίδα, είσαι μια τίγρη που πεινάει
Για αίμα κι ερωτικό στοχασμό.
Εμπνέεις τους στόχους μου, προσηλώνομαι
Στον βαθύ ρυθμό που υποβάλλουν τα μάτια σου.
Το τατουάζ που σε καταμαρτυρεί με πονάει
Είναι όνομα μιας σπίθας που άναψε μέσα μου
Καημός που δεν θα χωρέσει στο μικρό βασανισμένο μου στέρνο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου