Μέσα στις οθόνες
η ζωή κουράζει τον πλασματικό εαυτό της.
Έφηβοι ξενυχτούν να την απομυζήσουν.
Δυσκολεύονται να είναι τόσο οι του μέλλοντος άμοιροι.
Πληκτρολογούν την επιθυμία τους:- δεν υπακούει.
Παράθυρα ανοίγουν παράθυρα- μια χώρα παραθύρων..
Πολύχρωμα όνειρα διαδικτυακά ποτίζονται σήψη μα μυρίζουν
Ευγένεια εικονική.
Σκηνοθετούμε έναν καμένο παράδεισο.
Το σήμερα διανθισμένο με καταραμένη ύλη του αύριο.
Θολώνουν οι σκέψεις όπως σ' ένα φινάλε απρόσμενο
χωλαίνουν τα αισθήματα
Και χάνονται οι εγγυήσεις για μια αθώα ύπαρξη
που συμβιώνει πλάι σε μιαν άλλη,
κάτω από έναν γαλανό ουρανό..
12.3.2010
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Κάποτε πανω στο στερέωμα της Σκέψης που συνέλαβε το Ποίημά σου είχα γραψει τον ... ΜΑΓΟ ...
Παραθεση σαν κομμάτι της Ψυχής μου...
http://pavlidoykakia.blogspot.com/2010/03/blog-post_5744.html
Κάκια
σκαλοπάτια κατορθώνουμε όλοι
για να πατήσει πάνω τους κάποιος και να πάει ακόμη ψηλότερα..
Λάθος προφίλ του ανθρώπου ο νους
δεν αντέχει κόσμους αληθινούς
κόλαση υπάρχει μονάχα για τους ζωντανούς
Γλυκιά ακίνητη θολή νιρβάνα
δεν έχεις έρωτες μα έχεις πλάνα
έχεις οθόνη μα δεν έχεις μάνα
ούτε ένα χέρι φιλικό...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολλά από τα γραπτά σου μου βγάζουν κάτι.... και αυθόρμητα μου έρχονται διάφοροι στίχοι στο μυαλό.
Καλη συνεχεια :))
αοράτη
χαίρομαι πολύ γι αυτό που μου λες
σημαίνει ότι σε εμπνέουν οι στίχοι μου
πώς να μην χαρώ;
Καλό βράδυ να έχεις!
Δημοσίευση σχολίου