74.
Οι μέρες λιώνουν σαν μ’ ένα μαγνητικό νερό της Πομπηίας.
Ξαναζωντάνεψαν φυτά θαμμένα αιώνες μες την κρύα λάβα.
Εκεί που κάτω από την στιβαρή επίχωση της δολοφονικής στιγμής που όλα χάθηκαν
ένας ερωτευμένος φίλαγε κι ερωτευόταν μια ωραία κόρη.
Το σώμα του πως μαρτυρά τα λάγνα μυστικά του!
Και νεκρό ακόμα.
Φαίνεται
ο πόθος του στον τελευταίο σπόνδυλο που ενώ κυρτώνεται να δύσει
μέσα του ανατέλλει κύμα ο οργασμός!
Ο ήλιος με την φωτεινή του ευγένεια
κατορθώνει να είναι ο άπειρος συλλογισμός-
Ραντίζοντας
βουνό και πέλαο μ’ ένα διαμαντικό αλάτι.
Κοιτώ το κορμί που μιλά..
Ο άνεμος τρυπώνει στην καρδιά μου.
Στο μέσον τ’ ουρανού ένας θεός με περασμένη
νεότητα αναγαλλιάζει ευτυχισμένος.
Ένα τζιτζίκι αρχαίο ψαλμωδεί!
1.6.2008
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Χρόνια πολλά Στρατή!
Όλα διανυμένα σε ομορφιά και αγάπη
Σε φως και χρώμα
Σαν κι αυτά που σκορπούν οι
παιδικές καρδιές
Χρόνια καλά Στρατή ..με υγεία ,με ό,τι εσύ θεωρείς ευτυχία
Σμιλεύοντας πάντα με την χρυσή σου πένα αποχρώσεις ζωής,
αφήνοντας λευκό φως στου χρόνου το πλήρωμα..
Μια γλυκιά καλημέρα
Κορμί η ΓΗ...
και ψάχνω σκάβοντας τη Φλέβα του
να δω πώς κυλούν τόσες Ιδέες στα Υπόγεια Νερά
που λιώνουν μέσα στη Θερμότητα της Αφης του Ποιητή,
που ευπροσάρμοστος επιΒιώνει τόσο ΕυρύΧρονα
μέσα
κάτω
περα
από το Χρόνο...
Χρόνια Πολλά κι Υπέροχα, Στρατή...
Αν είχα στα χέρια μου Δώρο Γιορτινό θα ήταν το Καθημερινό Χαμόγελο που σου χαρίζω,
κι Άφθαρτο μένει στην Εναλλαγή των Εποχών του Ποιήματος...
Δώρο τυλιγμένο σε Κόκκινες Κορδέλες Συναισθήματος...
Κάποια πράγματα δεν Αγοράζονται... ούτε Πωλούνται...
μόνο χαρίζονται...
Δωρο λοιπόν το Κίνητρο..
το χαμόγελο...
το Αίτιο της Συμπόρευσης από τη Γραφή ως την Ανάγνωση..
Σε φιλω....
http://www.youtube.com/watch?v=5tTxRNHGY2E
Σ΄ευχαριστώ πολύ Μελίνα!
Περιμένω έργα φωτεινά και την επανάσταση που υποσχέθηκες..
Καλό βράδυ!
Δέσποινα σ'ευχαριστώ!
Είσαι η πιο πιστή μου αναγνώστρια- με συγκινείς!
Καλό σου βράδυ!
Κάκια σ' ευχαριστώ!
¨ενα χαμόγελο είναι από μόνο του το πιο σπουδαίο δώρο!
Καλήνύχτα!
Δημοσίευση σχολίου