...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Νοεμβρίου 2011

Φρίκη μυρίζουν τα ανθρώπινα σύμπαντα.



Φοβάμαι ότι σ' όποια αγωνία πρωταγωνίστησα
στο τέλος βγήκε τραγωδία
Είναι που και οι κωμωδίες θέλουν όρτσα την ψυχή..
Τα παιχνίδια που παίζει η ζωή είναι εξακριβωμένα αστεία-
αλλά δεν είσαι ο παίκτης που είναι πάντα κατάλληλος.
Φορτώνεσαι την μιαρή περιουσία σου και πας.
Φρίκη μυρίζουν τα ανθρώπινα σύμπαντα.
Έχουμε εγωισμό που δεν ξεθύμανε ακόμη.
Και αν απελαθούμε απ' τους ουρανούς και ζητάμε άλλη πατρίδα
ονείρου απαύγασμα θα έχει το ηθελημένο μας.
Κρατώ το φοβερό δικαίωμα να σφάλω..
Και δεν φοβάμαι: το ομολογώ.
Ψηφίζω όμως υπέρ το αδύνατον
να μπορέσει ποιητικά ν' αποδώσει.
Θα βρεθούν λειψά τα ωραία φορτία μου-
αλλά όταν κι εσύ θα αναρωτηθείς
ποιός είσαι πού πας και ποιός θα σε σώσει εσένα
οι μέρες θα μικρύνουν τόσο ανέλπιστα
και οι αποταμιεύσεις σου δεν θα φτάνουν για να ξαναταξιδέψεις
σ' έναν ωραίο παράδεισο..

3 σχόλια:

Marina Kontziali είπε...

"Έχουμε εγωισμό που δεν ξεθύμανε ακόμη"
και
"Κρατώ το φοβερό δικαίωμα να σφάλω.."

...και...όχι μόνο...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μαρίνα

ποιός δεν σφάλλει;
ο εγωισμός του ανθρώπου είναι πάντα νωπός..
Καλό σου βράδυ!

Marina Kontziali είπε...

Δε σφάλει αυτός που το σφάλμα του δεν αναγνωρίζει
Αυτός που προβάλλει το σφάλμα του στον άλλο
Αλλά κι εκείνος που τίποτα δεν έμαθε από τα σφάλματα του

Κι εκεί που μένει νωπός ο εγωισμός, υποχωρεί η έσω ωριμότητα

Καλό σου βράδυ κι εσένα Στρατή

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου